Καθώς οι Έλληνες μαθητές μαζικά υποβάλλονται σε rapid test επονομαζόμενα κι ως Self tests στις 8 Απριλίου 2021, το Οικογενειακό Δικαστήριο της Βαϊμάρης έκρινε σε επείγουσα διαδικασία ότι δύο σχολεία της Βαϊμάρης απαγορεύεται με άμεσο αποτέλεσμα να απαιτούν από τους μαθητές να φορούν όλα τα είδη καλύμματα στόματος και μύτης (ειδικά μάσκες κατάλληλες όπως μάσκες FFP2) να διατηρούν AHA μίνιμουμ αποστάσεις και / ή να συμμετέχουν σε rapid tests για SARS-CoV-2. Ταυτόχρονα, το δικαστήριο έκρινε ότι η διδασκαλία στην τάξη πρέπει να διατηρηθεί (απόφαση πλήρους κειμένου, συμπεριλαμβανομένων τριών εκθέσεων εμπειρογνωμόνων). Για πρώτη φορά, κατατέθηκαν αποδεικτικά στοιχεία σε γερμανικό δικαστήριο σχετικά με την επιστημονική σημασία και αναγκαιότητα των προβλεπόμενων μέτρων κατά covid. Ο Γερμανός δικηγόρος Beate Bahner γράφει για την ετυμηγορία στο Telegram: «..Ενώ τα διοικητικά δικαστήρια έχουν μπλοκάρει μέχρι στιγμής και έχουμε χάσει εκεί με τα ίδια επιχειρήματα μέχρι στιγμής, ένα οικογενειακό δικαστήριο (που βρίσκεται στη Βαϊμάρη) εκδίδει μια σωστή και πολύ καθυστερημένη απόφαση – αυτή η απόφαση θα είναι η βάση για όλες τις άλλες δίκες. Μείνετε συντονισμένοι και συνεχίστε να πολεμάτε. Για πρώτη φορά, κατατέθηκαν αποδεικτικά στοιχεία σε γερμανικό δικαστήριο σχετικά με την επιστημονική σημασία και αναγκαιότητα των προβλεπόμενων μέτρων κατά του κορωνοιού. Οι ειδήμονες ήταν ο γιατρός της υγιεινής Καθ. Dr. med Ines Kappstein – δημοσίευσε επίσης τη μελέτη: Προστασία του στόματος και της μύτης στο κοινό: καμιά απόδειξη αποτελεσματικότητας Ο ψυχολόγος Δρ Christof Kuhbandner και ο βιολόγος Καθ. Δρ rer. biol. Χμμ. Ο Ulrike Kämmerer (εισ-)ακούστηκαν. Οι δικαστικές διαδικασίες είναι οι λεγόμενες διαδικασίες προστασίας των παιδιών σύμφωνα με το άρθρο 1666, παράγραφοι 1 και 4 του γερμανικού αστικού κώδικα (BGB), που είχε ξεκινήσει μια μητέρα για τους δύο γιους της σε ηλικία 14 και 8 ετών στο τοπικό δικαστήριο. Είχε υποστηρίξει ότι τα παιδιά της θα υποστούν σωματική, ψυχολογική και εκπαιδευτική βλάβη χωρίς κανένα όφελος για τα παιδιά ή τρίτους. Θα παραβίαζε επίσης πολλά δικαιώματα των παιδιών και των γονέων τους σύμφωνα με το νόμο, το σύνταγμα και τις διεθνείς συμβάσεις. Η διαδικασία σύμφωνα με το § 1666 BGB μπορεί να κινηθεί αυτεπαγγέλτως, είτε μετά από πρόταση οποιουδήποτε ατόμου είτε χωρίς τέτοιο πρόσωπο, εάν το δικαστήριο κρίνει ότι η παρέμβαση είναι απαραίτητη για λόγους του καλύτερου συμφέροντος του παιδιού., § 1697a BGB. Αφού εξέτασε την πραγματική και νομική κατάσταση και αξιολόγησε τις αναφορές, το Οικογενειακό Δικαστήριο της Βαϊμάρης κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα μέτρα έκτοτε απαγορευμένα αντιπροσωπεύουν έναν τρέχοντα κίνδυνο για την ψυχική, σωματική ή συναισθηματική ευημερία του παιδιού σε ένα τέτοιο βαθμό που η περαιτέρω ανάπτυξη τους χωρίς παρέμβαση είναι ευλόγως πιθανό να προκαλέσει σημαντική ζημία. Ο δικαστής είπε: «Υπάρχει ένας τέτοιος κίνδυνος εδώ. Επειδή τα παιδιά δεν κινδυνεύουν μόνο από την ψυχική, σωματική και πνευματική τους ευημερία, αλλά επίσης σήμερα βλάπτονται επειδή πρέπει να φορούν μάσκες κατά τη διάρκεια των σχολικών ωρών και να διατηρούν την απόσταση μεταξύ τους και από τους άλλους. Αυτό παραβιάζει πολλά δικαιώματα των παιδιών και των γονέων τους σύμφωνα με το νόμο, το σύνταγμα και τις διεθνείς συμβάσεις. Αυτό εμπίπτει ιδίως για το δικαίωμα στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας και στη φυσική ακεραιότητα του άρθρου 2 του βασικού νόμου, καθώς και στο άρθρο 6 του βασικού νόμου για το δικαίωμα στην εκπαίδευση και στις φροντίδες των γονέων (επίσης όσον αφορά τα μέτρα υγείας και “αντικείμενα” που φορούν τα παιδιά.)… Με την απόφασή του, ο δικαστής επιβεβαίωσε την εκτίμηση της μητέρας: «Τα παιδιά υπόκεινται σε σωματικές, ψυχολογικές και εκπαιδευτικές βλάβες και τα δικαιώματά τους παραβιάζονται, χωρίς κανένα όφελος για τα ίδια τα παιδιά ή για τρίτους. Σύμφωνα με την πεποίθηση του δικαστηρίου, οι διαχειριστές σχολείων-διευθυντές, οι δάσκαλοι και άλλοι δεν μπορούσαν να επικαλεστούν τις κρατικές νομικές διατάξεις στις οποίες βασίζονται τα μέτρα, καθώς είναι αντισυνταγματικά και άρα άκυρα. Λόγος: Παραβιάζεται η αρχή της αναλογικότητας που βασίζεται στο κράτος δικαίου (άρθρα 20, 28 του βασικού νόμου). «Σύμφωνα με αυτήν την αρχή, επίσης γνωστή ως απαγόρευση υπερβολών, τα μέτρα που προβλέπονται για την επίτευξη ενός νόμιμου στόχου πρέπει να είναι κατάλληλα, απαραίτητα και αναλογικά υπό την στενότερη έννοια – δηλαδή, κατά την αξιολόγηση των οφελών και των μειονεκτημάτων που απορρέουν από αυτήν. Μέτρα που δεν βασίζονται σε αποδεικτικά στοιχεία, σε αντίθεση με το άρθρο 1 παράγραφος 2 του IFSG, είναι ήδη ανεπαρκή για την επίτευξη του θεμελιωδώς νόμιμου στόχου που επιδιώκουν, δηλαδή για την αποφυγή υπερβολικής επιβάρυνσης του συστήματος υγείας ή τη μείωση του ποσοστού μόλυνσης με τον ιό SARS-CoV-2. Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, είναι δυσανάλογα με την αυστηρή έννοια, καθώς η σημαντική αναστάτωση / ζημία που προκαλούν δεν αντισταθμίζεται από κανένα ευδιάκριτο όφελος για τα ίδια τα παιδιά ή για τρίτα μέρη, έκρινε ο δικαστής.
