Το
ότι μια μερίδα του κόσμου ευκαιρίες και
αφορμές ψάχνει για να βάλλει κατά της
Εκκλησίας, και δη της Ορθόδοξης, δεν
είναι ούτε καινούργιο ούτε έκπληξη:
ανέκαθεν υπήρχαν εκείνοι που διακωμωδούσαν
τα Θεία και κατηγορούσαν τους πιστούς
ως οπισθοδρομικούς, καθυστερημένους,
σκοταδιστές, μεσαιωνόβιους και υπαίτιους
για όλα τα δεινά του κόσμου (κάπως έτσι
δεν άρχιζαν οι διωγμοί, από την εποχή
του Νέρωνα ακόμη, που θα λέγαμε με
σύγχρονη γλώσσα ότι διέδωσε δίκην fake
news ότι οι Χριστιανοί έβαλαν φωτιά στη
Ρώμη;). Θα περίμενε κανείς σε μια εποχή
‘προοδευμένη’, στην οποία επικρατεί
το γενικό σύνθημα της αποδοχής της
διαφορετικότητας (όσο ακραία και αμαρτωλή
κι αν είναι αυτή) τα πράγματα να είναι
διαφορετικά. Οποία πλάνη και αφέλεια!
Ο διάβολος δεν έχει κανένα λόγο να τα
βάλει με όσους πορεύονται τον δικό του
δρόμο. Από την αρχή της ιστορίας το
σύνθημά του και η αγωνία του ήταν «Τί
ποιήσω τῷ Υἱῷ τῆς Μαρίας; κτείνει με
ὁ Βηθλεεμίτης» [από τον Οίκο του
κοντακίου της Πέμπτης του Μ. Κανόνος].
Μ’ Εκείνον τα είχε, που θα του συνέτριβε
την κεφαλή ακριβώς την ώρα που νόμιζε
ότι τον είχε νικήσει. Και μαζί μ’ Εκείνον
και με όσους τον ακολουθούν ανά τους
αιώνες.
Έτσι
δεν είναι παράδοξο ότι τις τελευταίες
μέρες έχουν σπεύσει, αυτόκλητοι ή
εγκάθετοι, διάφοροι ‘επώνυμοι’
αρθρογράφοι και γελοιογράφοι να χλευάσουν
με βλάσφημο τρόπο τις απόψεις της
Εκκλησίας για τα Μυστήριά της, και
μάλιστα την Θ. Κοινωνία, και να διασύρουν
τους ανθρώπους που τις διατυπώνουν και
να γελοιοποιήσουν τα ιερά και τα όσια
της πίστης μας. Σε μια εποχή που
αντιμετωπίζουμε ως έθνος, αλλά και ως
παγκόσμια κοινότητα, απειλές που
ξεφεύγουν από τα συνηθισμένα όρια και
αποδεικνύονται ανθεκτικές στα παραδοσιακά
ιατρικά και άλλα όπλα, και απειλούν όχι
μόνο την υγεία και τη βιολογική ζωή αλλά
και την κοινωνική και οικονομική υπόσταση
του κόσμου με πλήρη κατάρρευση, θα
περίμενε κανείς έναν στοιχειώδη σεβασμό
στο θείο, στο υπερφυσικό, από το οποίο
όλοι εξαρτώμαστε όταν εξαντληθούν τα
ανθρώπινα. Αντί γι’ αυτό, υπάρχουν κι
εκείνοι που συλλέγουν υπογραφές για να
καταγγείλουν την καθηγήτρια Ελένη
Γιαμαρέλλου στον Ιατρικό Σύλλογο επειδή
διακήρυξε δημόσια την πεποίθησή της
ότι τα Μυστήρια δεν μεταδίδουν λοιμώξεις.
Δείγμα κι αυτό της γενικής τύφλωσης που
δημιούργησε η συλλογική μας υπεροψία.
Ας ευχηθούμε να ανοίξουν τα μάτια όλων
μας προς τη σωστή κατεύθυνση, ώστε να
έλθουμε εγκαίρως «εἰς ἑαυτούς», κι ας
θυμηθούμε τα λόγια των Τριών Παίδων
στην κρίσιμη ώρα της καμίνου, εκεί που
σωτηρία δεν υπήρχε από ανθρώπινη πλευρά:
«Μὴ δὴ παραδῴης ἡμᾶς εἰς τέλος, διὰ
τὸ ὄνομά σου τὸ ἅγιον, καὶ μὴ
διασκεδάσῃς τὴν διαθήκην σου, καὶ μὴ
ἀποστήσῃς τὸ ἔλεός σου ἀφ' ἡμῶν».
Γένοιτο.
Σχόλιο: Εδώ και μέρες κορυφώνεται η επίθεση και ο χλευασμός ιδίως του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας. Αυτό τους ενοχλεί. Επί χιλιετίες κοινωνούμε από το ίδιο Ποτήριο, όσοι θέλουμε, άρρωστοι και υγιείς, ιερείς & λαϊκοί. Αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε, όσο μας "αξιώνει" ο Θεός.
