Θερμά συγχαρητήρια σε όσους κι όσες πέτυχαν στις Πανελλήνιες Εξετάσεις, μαθητές αλλά και γονείς! Τους ευχόμαστε καλές σπουδές, πάντα επιτυχίες και να αξιοποιήσουν με τον καλύτερο τρόπο την δυνατότητα σπουδών, για τους ίδιους και για το κοινωνικό σύνολο. Συγχαρητήρια και στους γονείς- κατά κύριο λόγο- που στήριξαν τους συμμετέχοντες, αλλά και συγχαρητήρια και ευγνωμοσύνη στους ευσυνείδητους εκπαιδευτικούς που τους προετοίμασαν, όλα τα χρόνια.
Σε όσους "απέτυχαν", ευχόμαστε αφενός να αντλήσουν τα σωστά συμπεράσματα, αφετέρου να αξιοποιήσουν την έστω επώδυνη εμπειρία για μεγαλύτερη προσπάθεια σε αυτούς ή άλλους τομείς, και εν τέλει να προοδεύσουν πολύ περισσότερο στη ζωή τους.
Σχόλιο: Το παρατηρηθέν "χαμηλό" επίπεδο επίδοσης, ασχέτως συνέχειας σπουδών, επιβεβαιώνει τις ολέθριες συνέπειες της προχειρότητας με την οποία αντιμετωπίζεται διαχρονικά η παιδεία στη χώρα μας: υποβάθμιση κύρους διδάσκοντος σε μαθητές και γονείς, υποβάθμιση κύρους διευθυντή & ελεγκτικών μηχανισμών, ανυπαρξία ελέγχου, υποβάθμιση διδασκαλίας αρχαίων- σε ορισμένες ξένες χώρες διδάσκονται περισσότερο, σκοπιμότητες σε βιβλία ιστορίας και θρησκευτικών, αμέτρητες χαμένες ώρες από καταλήψεις, απεργίες, διάφορες εκλογές, ενημερώσεις, συνελεύσεις κλπ, "δαιμονοποίηση" της εργασίας στο σπίτι ή εν γένει της ανάθεσης εργασίας στα παιδιά (λχ "τσάντα στο σχολείο"- εξ απαλών ονύχων), αφιέρωση χρόνου σε αμφίβολης σκοπιμότητας και ωφέλειας "δράσεις", εις βάρος βασικών μαθημάτων, θετικών και θεωρητικών, προβλήματα διδασκόντων ως εργαζομένων, εν τέλει δε νοοτροπία ήσσονος προσπάθειας και απαξίωσης της παιδείας ή της προσπάθειας μαθητών & διδασκόντων.
Παρά τα μειονεκτήματά τους, οι Πανελλήνιες Εξετάσεις δεν παύουν να είναι μια από τις ελάχιστες δημοκρατικές κατακτήσεις μας (βαθμολογούν οι χιλιάδες εκπαιδευτικοί μας- λαϊκή κατάκτηση), κατά κύριο λόγο αξιόπιστες & αδιάβλητες, που επιτρέπουν σε ένα παιδί που "παίρνει τα γράμματα" στο τελευταίο χωριό της πατρίδας μας να περάσει στην ανώτερη σχολή στην πρωτεύουσα.
Σε όσους "απέτυχαν", ευχόμαστε αφενός να αντλήσουν τα σωστά συμπεράσματα, αφετέρου να αξιοποιήσουν την έστω επώδυνη εμπειρία για μεγαλύτερη προσπάθεια σε αυτούς ή άλλους τομείς, και εν τέλει να προοδεύσουν πολύ περισσότερο στη ζωή τους.
Σχόλιο: Το παρατηρηθέν "χαμηλό" επίπεδο επίδοσης, ασχέτως συνέχειας σπουδών, επιβεβαιώνει τις ολέθριες συνέπειες της προχειρότητας με την οποία αντιμετωπίζεται διαχρονικά η παιδεία στη χώρα μας: υποβάθμιση κύρους διδάσκοντος σε μαθητές και γονείς, υποβάθμιση κύρους διευθυντή & ελεγκτικών μηχανισμών, ανυπαρξία ελέγχου, υποβάθμιση διδασκαλίας αρχαίων- σε ορισμένες ξένες χώρες διδάσκονται περισσότερο, σκοπιμότητες σε βιβλία ιστορίας και θρησκευτικών, αμέτρητες χαμένες ώρες από καταλήψεις, απεργίες, διάφορες εκλογές, ενημερώσεις, συνελεύσεις κλπ, "δαιμονοποίηση" της εργασίας στο σπίτι ή εν γένει της ανάθεσης εργασίας στα παιδιά (λχ "τσάντα στο σχολείο"- εξ απαλών ονύχων), αφιέρωση χρόνου σε αμφίβολης σκοπιμότητας και ωφέλειας "δράσεις", εις βάρος βασικών μαθημάτων, θετικών και θεωρητικών, προβλήματα διδασκόντων ως εργαζομένων, εν τέλει δε νοοτροπία ήσσονος προσπάθειας και απαξίωσης της παιδείας ή της προσπάθειας μαθητών & διδασκόντων.
Παρά τα μειονεκτήματά τους, οι Πανελλήνιες Εξετάσεις δεν παύουν να είναι μια από τις ελάχιστες δημοκρατικές κατακτήσεις μας (βαθμολογούν οι χιλιάδες εκπαιδευτικοί μας- λαϊκή κατάκτηση), κατά κύριο λόγο αξιόπιστες & αδιάβλητες, που επιτρέπουν σε ένα παιδί που "παίρνει τα γράμματα" στο τελευταίο χωριό της πατρίδας μας να περάσει στην ανώτερη σχολή στην πρωτεύουσα.
